Wegens gebrek aan tijd en trage internetverbindingen ... komt dit verhaal met een paar weken vertraging...

De Chorotrektocht is een tocht van drie tot vier dagen die een oud incapad volgt vanop 4800m hoogte tot in de jungle bij Coroico. Ook al is de 'gevaarlijkste weg ter wereld' die zich maar een vallei verder bevindt veel bekender, deze tocht is zonder twijfel veel mooier, spectaculairder en echter ... maar niet voor de deadroadwatjes ....

De tocht begint op 'El Cumbre' en klimt meteen van 4600m tot boven de 4800m. Vanop deze pas zijn spectaculaire uitzichten te bewonderen ... op de dagen dat wolken de pret niet bederven (zie foto). Na de pas duikt het pad naar beneden in ware Incastijl ... paden in haarspeldbochten geplaveid met keien doorheen indrukwekkende rotsen.

Ondanks het gebrek aan uitzicht bood het pad nog steeds spectakel. Het breedste en mooiste incapad dat ik op mijn reizen tegengekomen ben, ruines en huisjes die waarschijnlijk niet veel veranderd zijn sinds het incatijdperk. Bovendien zorgen de glijdende wolken voor wisselende mysterieuze zichten op de ravijn.

Een kampvuur brengt warmte en gezelligheid aan het einde van deze dag (nog steeds meer dan 3000 m hoog).

Op de foto hieronder kan is Choro te bewonderen, het grootste dorp op de trektocht. Choro is groter dan op de foto te zien is, het bevat namelijk nog 1 huisje meer.

Hieronder is een perfecte picnikplaats te bewonderen. Spijtig genoeg nog een beetje te hoog en te koud om te zwemmen.

Grafzerken worden gewoon langs de weg gebouwd. En in tegenstelling tot de meeste graven in Bolivie bevatten deze zerken bijna altijd verse en echte bloemen.

Hieronder: inkapad door de jungle.

Foto onder: foto gemaakt door goudzoekers.

Foto onder: goudzoekers voor mijn (nog maar 20m diep). In de hoop ooit een stapel goud te vinden. Ze zijn nog op zoek naar investeerders ... dus als iemand interesse heeft ...

Foto onder: enkele fiere mijnwerkers (let op de gezwollen wangen vol met ... coca natuurlijk).

Foto onder: nog maar eens een brug.

Foto onder: tot onze grote verrassing was er een groot feest en Coroico, het dorp waar we onze trek beëindigden. Welja, een echt grote verrassing is dat niet, in Bolivië kom je steeds verrassingsfeetjes tegen (zie terugrit Palca trek).